میرزا قاسمی
یکی از خوراک های محلی استان گیلان است. مواد موردنیاز برای تهیهٔ آن عبارتند از: بادمجان، سیر، روغن، تخم‌مرغ، نمک و ادویه. میرزا قاسمی توسط محمدقاسم خان والی در دوره ناصرالدین شاه، ابداع شد.
محمدقاسم خان والی (درگذشتهٔ ۱۲۸۹ هجری قمری) سفیر ایران در روسیه و حاکم گیلان بود.قاسم خان، پسر دوستعلی خان معیرالممالک و نوه حسنعلی‌بیگ بسطامی بود. او توسط برادرش حسینعلی خان معیرالممالک وارد دستگاه دولت شد و مورد توجه محمدشاه و سپس ناصرالدین شاه قرار گرفت. در ۱۲۷۱ ناصرالدین شاه او را به کنسول گری تفلیس گماشت و پس از مدتی به همراه عباسقلی خان نوری برای تهنیت جلوس تزار الکساندر دوم به روسیه فرستاد. قاسم خان پس از بازگشت عباسقلی خان نخست به سمت وزیر مقیم و سپس وزیرمختار در روسیه ماند.او پس از بازگشت از روسیه به پاس خدماتش نشان اقدس دریافت کرد که مهم ترین نشان امتیاز در آن دوران بود. سپس به حکومت گیلان منصوب شد و در زمانی که ظل السلطان والی اصفهان و فارس بود، به سمت پیشکاری حکومت فارس را در دست گرفت و نظم و امنیت را به آن منطقه بازگرداند.
قاسم خان والی ذوق آشپزی داشت و خوراکی که امروز به میرزاقاسمی معروف است، از ابداعات اوست که به نام وی نیز نام‌گذاری شده است. او این خوراک را پس از بازگشت از سن پترزبورگ در سال ۱۸۶۰ میلادی و به هنگام حکومتش در رشت مرسوم کرد.
بن مایه:معیری، دوستعلی. رجال عصر ناصری. تهران: نشر تاریخ ایران، ۱۳۶۱. صص ۱۷۷- ۱۷۸.
عکس نخست: محمدقاسم خان والی در زمان تصدی سمت وزیرمختار ایران در روسیه
عکس دوم: میرزا قاسمی