دیریست ک هنگام نمازم به شک افتد

از بهر خدابوده که خواندم همه یا تو؟!

شباهت دارد عشق ما،به احوالات اين دوران

تويى يك عالمه تحريم بى پايان،منم ايران

خواهم از گریه دهم خانه به سیلاب امشب

دوستان را خبر از چشم پر آبم مکنید

شوق ما قاصد بی‌درد کجا می‌داند؟

آن‌قدر شوق تو دارم که خدا می‌داند

ای که می پرسی ز محبت ها گریزانی چرا

در بساطم وقت ضایع کردنی کم مانده است

به پیغامی مرا دریاب اگر مکتوب ننویسی

که بلبل در قفس از بوی گل خشنود می گردد

خنده رسوا می نماید، پسته بی مغز را

چون نداری مایه، از لاف سخن خاموش باش

به هر شاخی که بنشستم، پری بشکست صیادم

بکام دل نکردم گرم، هرگز آشیانی را

ما اگر مکتوب ننوشتیم عیب ما مکن

در میان راز مشتاقان قلم نامحرم است

دارم امید که از راحت دل دور شود

آنکه ای راحت دل از تو جدا کرد مرا

به ناله های دلم گوش کن، که تا شنوی

چه شکوه ها ز جفای زمانه درمن هست

از سر کویت نبردم حاصلی جز خون دل

پاکدامان آمدم، آلوده دامان می روم

از سر کویت نبردم حاصلی جز خون دل

پاکدامان آمدم، آلوده دامان می روم

یک دقیقه بیشتر با شعر من عاشق بمان

امشب آغاز زمستان است "یلدا" را ببین

#شهراد_میدری

#آجرک_الله_یا_بقیه_الله

تنها نه اینکه بر تن تو جامه ی عزاست

حتی سیاه پوش غمت سرّ من رئاست

"غم"، واژه ای که بیشتر از هر کس دگر

با چشم های دائم الاشک تو آشناست

تنها، غریب، گوشه ی سرداب خانه ات

بر گونه هایت اشک عزای پدر رهاست

این روزها اگر که ندارید زائری...

ما را به سامرا ببر، اینجا پر از گداست

انگار ماتم تو تمامی ندارد و...

هر روز، سینه ی تو به یک داغ مبتلاست

تو سوگوار خانه ی آتش گرفته ای

اما شکستن تو در این داغ، بی صداست

مثل همیشه آخر شعرم رسید و باز

دستم به دامن تو و امضای کربلاست

#محمدبیابانی

از من عبور می کنی و دم نمی زنی

تنها دلم خوش است که شاید ندیده ای...

#قیصر_امین_پور